យោងទៅតាមទស្សនៈរបស់អ្នកបុរាណវិទូរ ខាងផ្នែកសំភារះសឹកសង្រ្គាម បានស្រាវជ្រាវនូវ របកគំហើយបែបប្រវត្តិស&##6070;ស្រ្ត បូករួម ប្រវត្តិនៃការកកើតនូវគ្រឿងយុទ្ធភ័ណទៅតាមយុគសម័យកាលស្តេច នឹងព្រះចៅអធិរាជគ្រងរាជ ព្រមទាំងរបៀប បង្កើតក្បួនវិជ័យសង្រ្គាមវាយបកទៅកាន់សត្រូវ ។
បន្ទាប់ពីការរកឃើញប្រវត្តិក៏ដូចជារូបរាង និង ការប្រើប្រាស់នានារួមមាន ដាវ លំពែង ដំបងវែង ដំបងភ្លោះ ខែល ជាពិសេសគឺ “ របស់របរធ្វើសឹកសង្រ្គាមបែបសំភារះកសិកម្ម “ ។ ដោយការរុករកនេះហើយទើបមានការលើកយកសំនួរមួយសំរាប់ចោតសួរអ្នកបុរាណវិទូរជាសកលថា “ សំភារះកសិកម្មបែបសឹកគឺជាអ្វី ? ”
ធៀបទៅនឹងការចោទសួរនេះ ! មានការលើកឡើងជាមតិរួមដែលមានអន្ថន័យនឹងការបកស្រាយស្រដៀងគ្នានោះផង ពីអ្នកតំណាងវិទូរបុរាណប្រទេសចិន នឹង ប្រទេសជប៉ុន ព្រមជាមួយការផ្ជាប់នូវ ភស្តុងតាង និង បណ្តុំ កម្រងឯកសារប្រវត្តិសាស្រ្ត ។ ដែលទស្សនះនោះគឺនិយាយថា :
សំភារះកសិកម្មបែបសឹក គឺជាសំភារះកសិកម្មមួយ ឬ ច្រើនប្រភេទ ដើម្បីធ្វើកសិកម្មរួមផ្សុំជាមួយភាពច្នៃប្រឌិតនឹងភាពឆ្លាតវៃរបស់មេទ័ពរួមបញ្ជូលក្បួនយុទ្ធសាស្រ្តទ័ពវាយបកទៅកាន់ខ្មាំងសត្រូវ ។
សំភារះកសិកម្មសឹកមានដូចជា ៖ កណ្តៀវ ( ដើម្បីទាញទ័ពសេះផ្សុំគ្នាជាមួយដងលំពែង ) , ដំបងច្បូតស្រូវ ( ដើម្បីវាយទ័ពសេះ ) , ចប់ជីក ( ច្បូតជើងសេះ ឬ កាវជើងសេះ )......... ។ល។
ទន្ទឹមនឹងការបង្ហាញចម្លើយដែលចោទសួរក៏មានការលើកយកនូវប្រវត្តិដំបងច្បូតស្រូវ សព្ធថ្ងៃហៅថាដំបង២កំណាត់ភ្ជាប់គ្នាបានដោយការតខ្សែរ នឹងមានភាពខុសគ្នាទៅនឹងទំរង់ដើម ។ ដំបង២កំណាត់ត្រូវបានលេចចេញឡើងនៅក្នុងសម័យកាលព្រះចៅអធិរាជទីមួយនៃរាជវង្សស៊ុងចិនជូជុន ក្នុងខណះពេលមានការលុកលុយរបស់កងទ័ពប្រទេសម៉ុងហ្គោលីនៅពាក់កណ្តាល់សតវត្សទី១០ ដែលធ្វើអោយកងទ័ពរាជវង្សស៊ុងចិនជូជុនដកថយទៅកាន់តំបន់ចិនដីគោកក្បែរភូមិអ្នកស្រុក ប្រកបមុខរបរធ្វើកសិកម្ម ។ ដោយមានការយកចិត្តទុកដាក់ព្រមជាមួយការជួយយកទុក្ខធុរៈនោះ !
ព្រះចៅអធិរាជចិនបានចេញបញ្ជាអោយទាហានមួយចំនួនបំពេញកត្តាបកិច្ចរបស់ខ្លួនការពារនឹងបម្រើប្រជាកសិករនូវការដាំដះុ ចិញ្ចឹមសត្វនានា ! ហើយកងទ័ពប៉ុន្មានទៀតរិះរកមធ្យោបាយដោះដៃចេញពីកងទ័ពម៉ុងហ្គោលី ។ មេទ័ពកំពូលរបស់ព្រះចៅអធិរាជចិនមានសម្ថភាពខ្លាំងខាងផ្នែកយុទ្ធសាស្រ្ត និងជំនាញខាងក្បាច់គុណនោះឈ្មោះ « ចាន់យិនបុីន » ដែលភាពវៃឆ្លាតរបស់គាត់ ! គាត់បានរកឃើញនូវវិធីសាស្រ្តផ្តួលរលំកងទព័សត្រូវជាមួយនឹងដំងច្បូតស្រូវដែលធ្វើឡើងចេញពីដំបងវែង ខ្លី២កំណាត់ តភ្ជាប់គ្នារវាងកន្ទុយសក់សេះ នឹងដើមស្រូវ វិញ្ញចូលគ្នា ។
ផ្អែកទៅលើការយល់ឃើញបែបនេះ លោកមេទ័ពចាន់យិនបុីនបានខ្ចីសេះរបស់ប្រជាកសិករបូករួមជាមួយនឹងការបំបែកស្នៀតទាំង១៨ បញ្ចូលគ្នាសំរាប់ផ្តួលរលំកងទ័ពសេះដ៏ខ្លាំងខ្លារបស់កងទ័ពសត្រូវ បូករួមផ្សុំនឹងការសុំជាចំនួយកងទ័ព « អាណាចក្រអង្គ » ដែលជាធ្នូលវាយបកកំចាត់ខ្មាំងនឹងដណ្តើមរាជធានីមកវិញ ។
ប្រទេសចិនបានចងមេត្រីភាព សម្ពន្ធ័មិត្តជាមួយខ្មែរពាន់ឆ្នាំៗៗ ។
នៅក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៩៤០ លោកមេទ័ពចាន់យិនបុីនបាននិរទេសខ្លួនទៅកាន់តំបន់មួយឈ្មោះ ( អូគីណាវ៉ា ) ដែលសព្ធថ្ងៃជាទឹកដីប្រទេសជប៉ុនហើយគាត់ក៏បានពង្រឹងជំនាញគាត់ និងចែករីកដុះដាលទៅកាន់អាណាចក្រអង្គរនិងមានការបំបែកជាមូលដ្ឋានក្បួនយុត្តិសាស្រ្តនានា រួមបញ្ចូលនឹងការច្នៃប្រឌិតទៅលើទំរង់ដើមមួយចំនួនប្លែកៗគ្នា ។ បន្ទាប់មកមានការរីកសុះសាយទៅដល់ ឥណ្ឌា កូរែ ....។ល។
ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៤០ មក ដល់ឆ្នាំ ២០១៧នេះ ក្បាច់គុណដំបង២កំណាត់ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ជាសកលលោក នឹង មានការបំបែកក្បាច់ជាច្រើនទៀត ។
សូមចូលរួមទស្សនាវិដេអូ កូនខ្មែរប្រវិលក្បាច់ដំបង់ ២ កំណាត់ដូចខាងក្រោម ៖
COMMENTS